Over het proces – reacties en discussie op dit blog

Zoals jullie gemerkt hebben heb ik hier al een tijdje niet geblogd. Dat komt niet omdat ik niets te schrijven had: in het Engels heb ik wel nog een stuk geschreven.

Het feit is dat ik me niet prettig voel bij hoe er hier gereageerd wordt. In het Engels gaat het allemaal een stuk beleefder. Ik weet niet of het aan het feit ligt dat dit een Nederlands blog is, of dat dit blog gewoon een ander type publiek heeft dan mijn Engelstalige blog, maar veel van de reacties op mijn stukjes hier geven me een vies gevoel.

Het voordeel van reacties op een blog is dat er diverse meningen en perspectieven op een onderwerp langs komen. Er is alleen, wat mij betreft, een verschil tussen constructieve opmerkingen die te maken hebben met het oorspronkelijke stuk en dat respecteren en reacties die gewoon onbeleefd en onaardig zijn.

Ik ga niet actiever modereren dan ik al doe. De keus is tussen de volgende alternatieven:

  • Ik blog niet meer in het Nederlands omdat de reacties me niet bevallen
  • Jullie passen je reacties aan: mee levender, aardiger, bij het oorspronkelijke onderwerp blijvend
  • Ik sluit de mogelijkheid om reacties te geven helemaal af.
Het feit is dat ik vrij veel van mezelf laat zien in deze stukjes – de ene keer meer dan de andere. Als ik van te voren al weet dat ik daarop aangevallen ga worden, voelt het niet veilig om daar mee door te gaan.
Dus het is aan jullie: waarderen jullie het als ik persoonlijke aspecten van mijn leven in mijn stukjes verwerk? Zo ja, waarom hoor ik dat dan niet in de reacties terug? Wat vinden jullie van de sfeer in de reacties op dit blog? Moet ik de mogelijkheid te reageren maar gewoon helemaal af schaffen? Kunnen jullie je reacties aan passen?

18 gedachten aan “Over het proces – reacties en discussie op dit blog”

  1. Beste Katinka
    Het zou jammer zijn als je niet meer in het Nederlands blogt; er zijn heel weinig Nederlandstalige boeddhistische blogs en heel veel Engelstalige.
    Ook waardeer ik het meer persoonlijke karakter, waarmee je je kwetsbaar maakt: dat is voor mij juist een voorbeeld geweest voor mijn blog (in ontwikkeling)
    Ik kan me je aarzeling echter goed voorstellen want veel van de reacties zijn raar; niet eens zozeer onbehoorlijk maar compleet off-topic, alsof alleen nog maar de tekst van de vorige kommentaar-leveraar bestaat, en niet jouw blog waar het over zou moeten gaan.
    Kortom: blijf bloggen, in het Nederlands. Probeer nog een tijdje de mogelijkheid tot reacties open te houden.
    En modereer ietsje meer: verwijder eenvoudig reacties die off-topic zijn, zonder opgaaf van redenen
    Ook over je Engelstalige blog las ik vandeweek een onaardige opmerking, zo groot is denk ik het verschil tussen taalgebieden ook weer niet. Het is m.i. meer het onvermogen van Nederlandse (halve) boeddhisten om te discussiëren over de Dharma.

    Joop

    1. Hoi Joop,

      Bedankt voor je reactie. Die reactie op mijn Engelstalige blog was gelukkig niet op mijn blog zelf, maar bij iemand anders. Maar je hebt gelijk: behoorlijk giftig – erger dan wat hier op dit blog gebeurt.

      Ik zal er over nadenken.
      Katinka

  2. Beste Katinka, ik kan me indenken dat het niet prettig is dat er onaardige en onbeleefde dingen op je blog worden gepleurd. Daar waar je dele van je eigen zelf in verwerkt heb. Dat je dat gekwetste ongenoegen hier effe komt uitdelen, is logisch. Jammerlijk is de kous daar niet mee af. Ik heb in het verleden op het door jou overgenomen Boedhaforum wel eens wat geschreven. Daar verwerkte ik net als jij stukkies van mijn levenservaring in. Ik kwam snel tot mijn schrik er achter dat ik vanaf mijn start daar telkens werd afgeserveerd door RADDRAAIERS, ik kan ze niet anders bemoemen.

    Die geschiedenis gebeurt hier gewoon ook. Dit zijn tot groot verdriet lui die zeggen dat ze het WETEN. Je komt er niet tussen. Met al die SPIRITUELE ervaring besteden ze helemaal geen boodschap aan iemand anders. Aan mij dus. Het is HAAT en NIJD wat de klok slaat. Alleen afschuive, aftroeven en hun EIGEBELANG zitten te propageren! Dat was het ENIGE wat ze deden. En hier ook, zie ik. Ik ben weleens een dag mooi van streek geweest door dat SLANGEGIF van hun. Omdat je OPENHEID wordt afgestraft door die WETENDEN. Maar dat laat ik nie meer toe! Ik koppel mijn naam liever niet aan dit soort moordende SPIRITUALITEIT. Je staat dus niet in je eentje in deze ellende. Ik wil niet gekwetst worden en bescherm mijn eigen.
    Ik ben gestopt met schrijven, ook niet op al die SOCIALE NETWERKEN waar jan en alleman zo door is gecharmeerd. Het heeft toch geen zin. Er is altijd wel iemand die jou weg loop te pesten. Dergelijke RADDRAAIERS rouleren dus nou op jouw websites, jammergenoeg!

    De getergde schrijfster.

    [reactie aangepast wegens onnoodzakelijke herhalingen]

  3. Ik lees alle blogs via RSS Katinka en zie dus vrijwel niets van de comments. Alleen als ik zelf reageer, zie ik ze. Dus wat mij betreft, als lezer, kunnen de comments verdwijnen. Ik zou dan bijvoorbeeld via twitter reageren ipv via de blog. Zo zie ik het even praktisch.

    Het persoonlijke is wat voor mij een blog aantrekkelijk maakt. Daarmee wordt het ook kwetsbaar. Ga daar alsjeblieft mee door want het voorziet, zo is mijn beleving, in een grote behoefte aan meer menselijkheid.

  4. Je hebt gelijk, we kunnen niet de hele tijd een nieuwe boedhist gaan pesten. Maar we moesten je wel ff inwijden he. En dat wil niet zeggen dat wij allemaal boedhist zijn, als iemand geen boedhist is dan houd die automatisch ook niet altijd aan alle boedhistische regels.

    Die reacties op die vorige blog zijn ongelofelijk. Ik vind ze zo oppervlakkig dat ik niet eens meer de moeite nam ze goed te lezen, ik laak ze, incusief mij eigen schrijfsels.
    groetjes rafie

  5. Een beetje verdraagzaamheid naar elkaar is toch niet zo veel gevraagd? Niemand heeft de ultieme wijsheid in pacht, slechts ideeën en instrumenten worden hier uitgewisseld. Dat moet het uitgangspunt zijn.

    Mijnsinziens zijn de gegeven reacties op dit blog vaak onnodig lang geworden. Dan bestaat het gevaar dat sommige deelnemers van het daadwerkelijke onderwerp afdwalen. Een andere optie zou kunnen zijn dat deelnemers middels een maximaal aantal tekens maar kunnen reageren op een specifiek onderwerp. Een prima oefening om het denken te stimuleren, juist om via een kleine samenvattingsvorm op een bepaald onderwerp te mogen reageren. Succes!

  6. Bedankt allemaal – de suggestie van het beperken van de lengte van de reacties is praktisch goed uit te voeren, dus daar heb ik bij deze een plugin voor geïnstalleerd.

    @Peter: twitter als reactie medium is niet erg praktisch: de meeste van mijn lezers zitten niet op twitter en ik heb ook graag de reacties bij elkaar op mijn eigen blog.

    Verder zal ik het aanzien en naar bevind van zaken handelen. Ik overweeg ook om per stukje te bepalen of reacties wel of niet welkom zijn.

  7. Beste Katinka, Ik kan me je reactie op de recente discussies goed voorstellen. Het leek er bij sommigen alleen maar om te gaan om elkaar ergens van te overtuigen i.p.v van het uitwisselen gezichtspunten, ervaringen visies en inderdaad regelmatig out of topic. Dat gebeurde ook in mijn beleving niet altijd op een vruchtbare manier. Ik gebruik bewust het woord respect niet omdat ik daar niet over wil en kan oordelen. We kennen elkaar verder niet en ik kan niet in de hoofden van de mensen kijken en wat “achter” de reacties zit. Het idee van Frank om de reacties in lengte te beperken is misschien zo gek nog niet. Sommige reacties vormen al een blog op zich en er wordt veel herhaald. Verder zou ik niet te veel beperkingen opleggen. Bij een open weblog kunnen dit soort dingen nu eenmaal gebeuren en je kunt wat mij betreft ook tussentijds rustig interveniëren als je wat van de reacties vindt. Of stel een aanvullende vraag of zo. En of je met dit weblog wilt doorgaan hangt verder van jou af. Als je het zat bent of je niet veilig voelt, zou ik niet tegen heug en meug doorgaan, maar dat is geheel aan jou.

  8. Aiaiai Katinka, hoe voel jij je dan niet meer veilig..Ik kan mij niet herinneren dat een persoon zo fel tegen jou persoonlijk te keer ging. We lezen al weken niets anders als Chan/Friedrich. Als je wilt dat mensen dichter bij het onderwerp blijven moet je misschien zelf ook wat korter worden en als ‘opdracht’ een (1!) concrete vraag laten beantwoorden (of multiple choice,haha). Je kwetsbaarheid met foto en al is uiteraard de charme van dit blog, de reacties daarna,mensenwerk.(absoluut geen Boedistenwerk; aan de boekenwurmpjes) Zou dit alles ontbreken dan kunnen we net zo goed naar de bieb. Waarom grijp je niet zelf eerder in door een stukje te plaatsen tussendoor als herder van overpeinzende, effe dimmen heren! Persoonlijk pleit ik voor simpeler taalgebruik, een zoeker vind altijd wel wat met zijn eigen hart, heeft ie geen lappen tekst voor nodig. Meer uit het hart…als uit een boek is hoe ik het graag beleef. Zodra mensen giftig worden (zie K boven) dan slaan ze de spijker per defenitie mis maar zien zich bevestigd door de herrie van de hamer: apen. The grass is always greener on the other side. Met vriendelijke groeten, een lezer…

  9. Het beste idee is misschien om ieder gewoon 1 reactie toe te staan dan word het niet zo’n discussie. Als jij dan bv het onderwerp sluit en commentaar geeft op de reacties word alles overzichtelijker en concreter. Ik zeg maar wat. Hoop dat je me ondanks gebruik van namen uit een stripboek toch serieus neemt, ieder wil wat kwijt, ik laat mensen graag tussen de regels door lezen, voor mij geen 10x Boedha dit of dat. Arri vedeci!?

  10. Dag Katinka,

    Het is belangrijk om een ander niet te kwetsen. Degenen die dat toch doen hebben een ander bewustzijnsniveau. Als je een blog hebt, heb je daar altijd mee te maken.
    Sommige mensen kunnen het niet aan als je je kwetsbaar opstelt. Ze willen dan macht uitoefenen door hun ego.
    Ik vind je blog heel open en je stelt je heel kwetsbaar op.
    Misschien moet er eindelijk eens door jou gezwegen worden? Dan kan het rationele plaats maken voor het onbenoembare. Dat geeft rust.

  11. Ik merk dat ik het lastig vind mijn reactie hierop te verwoorden. Toch wil ik reageren.

    Waar krijg je precies een vies gevoel van Katinka? Van geharrewar met meningen en ideeën die wel en niet botsen? Van het afdwalen van het topic? Van persoonsgerichte aanvallen?

    Bedenk wel, Katinka, dat die zaken allemaal meer over de afzender zeggen dan over de geadresseerde.

    Persoonlijk vind ik het wel boeiend om én deelgenoot te zijn van jouw zoektocht én van de reacties die je blogs oproepen.

  12. Ok – duidelijk, ook de prive reacties. Ik heb een van de ’trouble makers’ op de lijst gezet met mensen wiens reacties automatisch ter moderatie vastgehouden worden.

    Verder dus: wie meer dan 2000 letters gebruikt wordt ook automatisch gefiltert.

  13. Ik zie het 2000 tellertje, maar het loopt niet mee. Zou dat meelopen mogelijk zijn, zodat je kunt zien hoeveel letters je verbruikt hebt?

  14. Er is een “lijst” met ’trouble makers’? Er is een lijst met met mensen wiens reacties automatisch worden vastgehouden? Daar krijg ik nou een raar gevoel van: lijsten met mensen, die worden bijgehouden, waar doet me dat nou aan denken? Lijsten voor mensen, het kan verkeren.

  15. goh, en ik vind je juist zo moedig van je!
    Persoonlijke ervaringen op internet zetten is niet niks. Ik zou mij ook niet zo beschermd of veilig voelen. Dat zegt mijn ego….

    Maar verder bedenk ik mij: het mag er allemaal zijn. Misschien kun je de commentatoren eens met compassie zien? We maken onze eigen wereld. en als die negatief is dan kleuren we hem ook negatief met jaloezie e.d. met positieve gedachten trek je ook positiviteit aan.

    Dus kun je ervanuit gaan dat je de commentatoren heelt(cq confronteert met zichzelf) met je colums.

    En ook dat je vanzelf positievere mensen aantrekt 🙂
    Een win-win situatie..is het niet?

    Verlichting verlicht 🙂

    in Lak’ech
    Felixa

Reacties zijn gesloten.