Hans Gerding over parapsychologie, kundalini en spirituele groei

21 maart 2010 Hans Gerding: de spirituele kant van de vraag naar de relatie tussen geest en stof, laatste lezing in een weekend over bewustzijn, evolutie en parapsychologie.

14.30, zo’n 70 mensen.

Mind over matter over mind

Woord grapje: mind over matter, matter over mind.

Hans Gerding wil beginnen met het afmaken van zijn verhaal van vanochtend: Vreemd vervolg.

Om daar een idee van te krijgen moet u het volgende weten. Het poltergeist fenomeen in Druten dat wij onderzocht hebben. Daarbij zat een random number generator toevalsgetallen in de computer op te slaan. Het hele fenomeen daar duurde 11 dagen. Wat je natuurlijk niet weet – dat als de 12de dag niets gebeurt, dat er dan ook niets meer gebeurt. Dus die random number generator stond daar nog weken te draaien. In die tijd won Ajax en Kruiff een voetbalwedstrijd. En heel Nederland stond natuurlijk te juichen. Dat was terug te zien op de Random Number Generator.

D. Radin deed dat, met zijn RNG naar bijeenkomsten gaan. Bijvoorbeeld naar de Oscar uitreikingen. Tijdens zo’n bedoening gaat op een gegeven moment iemand op het podium staan ‘de beste vrouwelijke hoofdrol is gespeeld door …’ dan is iedereen doodstil, iedereen geconcentreerd. Op het moment dat die naam komt: grote ontlading natuurlijk. Meteen chaos: juichen, janken, woedend. Op het moment van concentratie zette Radin een marker. Proefpersonen weten niet dat ze in een experiment zitten.

Dat soort experimenten werden in de tweede helft jaren 90 gedaan. Daar uit is voortgekomen het ‘Global Consciousness Project’. GCP.

Google dit, krijg je Princeton university. Het is science fiction achting onderzoek. Rond 1998, tekent wereldbol. Ze hebben overal op de wereld RNG’s neergezet. Een stuk of 70, 80. Die staan allemaal 24 uur per dag toevalsgetallen te genereren. Op Princeton University komen die gegevens bij elkaar. Er wordt gekeken naar

  • Grote collectieve emoties
  • Output van de RNG’s gezamenlijk (dus meta data)

Dus de RNG’s functioneren als een maat van wat er collectief onder de mensen speelt. Opgezet in 1998. Dan krijgen we jaar 2000 – hele wereld een emotie: is dat in de RNG’s te merken?

Toen waren er in twee landen tegelijkertijd in Afrika twee aanslagen aan ambassades van de VS. Die getallen bleken niet meer ‘random’. Het is nu een ongoing experiment geworden. Alle meetpunten kan je per stuk bekijken en iedereen kan mee doen.

Als je voorstelt te kijken naar de collectieve emoties bij een Tsunami bv. De analyse gebeurt op een vooraf bepaalde manier. Anders kun je blijven rekenen.

Ze kijken naar

  • Collectieve emoties. Grote groep mensen moet sterke emotie hebben.
  • Gebeurtenissen die je van tevoren niet weet
  • Gebeurtenissen die je wel van te voren weet

Over 500 gebeurtenissen zijn nu gemeten. Het resultaat is vreselijk significant. Dus daar is echt iets aan de hand.

Ze gaan nu ook kijken naar voorschouw: De RNG’s bij 9-11 begonnen al een kleine dag voor de gebeurtenis uit het lood te hangen. Daar zit een presentiment (voorgevoel) effect in. Maar zelfs als je zoiets in de RNG’s iets doen, kun je er nog niets mee. Want waar gaat het dan mis?

Het grappige hiervan is dat je dit ongoing experiment dat je op het internet kunt volgen. We weten niet wat er gebeurt, maar er is wel een duidelijk mind over matter implicatie. Dus de geest die de stof stuurt.

De conclusie in de parapsychologie is dat de menselijke geest non-lokale kwaliteiten heeft .Vandaar dat presentiment effect. Heel interessant.

Rob van Vloten: is dit een vingerwijzing naar de eenheid van bewustzijn van alle mensen?

Hans Gerding: Ja, ik ben wel geneigd dat te denken. De menselijke psyche is niet omheind. In de beslotenheid van je mentale domein lijk je alleen. Maar in dat mentale domein is de menselijke psyche dus niet omheind. Dat zit ook al in dat experiment met die persoon wiens huidweerstand gemeten werd.

Er is een ondergrondse verbondenheid.

Radin zegt dat ook: De parapsychologie ontdekt wat in de mystiek al eeuwenlang bekend is. Namelijk dat er een eenheid is en dat we ondergronds verbonden zijn.

Rob van Vloten: dat heeft ethische implicaties: onze enorme verantwoordelijkheid.

Annie Besant kwam in Chicago en voelde dat daar iets afschuwelijks was. Ze voelde de slachterijen. In Nederland rond Os, ook rondom slachterijen, veel criminaliteit.

Vraag: Is het dan niet een collectief gevoel?

Hans Gerding: er zit natuurlijk wel iets dat collectief is in ons. We denken te makkelijk dat we het zelf allemaal denken wat er in ons hoofd op komt.

Dit hele gebied roept esoterische gedachten op. Hoe duid ik het nu? Dan kom je uit bij filosofische dingen die niet eenduidig zijn.

Jan Jelle Kepler: als op korte termijn niet random gegenereerd is, wordt dan daarna of daarvoor gecorrigeerd?

Hans Gerding: nee, want elke 0 is onafhankelijk van wat daarvoor was.

De RNGs werken op grond van elektronische ruis. Vroeger ging het op grond van radioactief verval.

Frank Visser: Dan is het niet zo vreemd. Stormen van electromagnetische straling bijvoorbeeld.

Vraag: juichen van mensen.

Die RNG’s zijn heel complex, je moet goed in de fysica zitten om ze te begrijpen. De technici zeggen dat ze niet fysiek van buitenaf beïnvloed kunnen worden.

Maar er is ook geen verklaringsmodel voor wat er gebeurt.

Het publiek vraagt Hans terug te gaan naar zijn voorbereidde praatje.

Dat doet hij.

Spirituele aspecten van Mind over matter over mind. Een spirituele weg.

Plaatje van mensen in een vliegtuig die een film kijken. Moderne grot van Plato. (behalve dan dat iedereen weet dat de film nep is).

Hans Gerding legt grot van Plato uit:

Er is ergens een gat in de grond, in die grot zitten mensen vast (wij allemaal), geketend en boven ons hoofd is een vuur, en daarvoor worden voorwerpen gehouden. We zien niet de appel, maar de schaduw van de appel. Dat is de wereld waarin we leven. Vastgebonden, schaduwen ziend.

Je kunt een verdeling maken: drie niveaus. Grot (3), vuur + voorwerpen (2), buiten de grot (1).

Stel iemand wordt bevrijdt en komt op dat tweede niveau: daar ziet hij in een klap dat hij zijn hele leven lang heeft gedwaald. Dat tweede niveau is een soort non-lokale laag, want hij ziet de volgende appels klaarliggen. Dus hij kan zien wat er aan komt. Hij heeft op een andere manier kennis van de toekomst dan de mensen daar beneden.

Vergeleken met de mensen daar beneden kan hij toveren: hij kan de volgorde aanpassen en andere onmogelijkheden doen.

Uiteindelijk komt hij buiten de grot. Door de overgang van donker naar licht is hij de kluts kwijt, hij kan niet goed zien bij het felle zonlicht. Na uitgerust te hebben onder een appelboom begrijpt hij meer van de wereld: die appels kunnen groeien door de zon, bijvoorbeeld. En later kan hij uit de schaduw komen en de zon zien. Mystiek moment.

Vervolgens gaat hij terug. Hij heeft ervaringen gehad in hogere domeinen van de werkelijkheid hebben voltrokken. Hij is dronken van vreugde over wat hij heeft gevonden. Maar hij moet terug, hij moet dat delen met zijn medemensen.

Tot zover de Grot van Plato.

Lees ook ‘Also sprach Zarathustra’ van Friedrich Nietzsche. Geschreven in 11 dagen. Nietzsche had een actief kundalini proces, dat moet wel. Begint met de regel ‘Zarathustra zat bovenop zijn berg en had 10 jaar genoten van zijn geest’. Oh zon gij groot gesternte wat zou gij waard zijn als gij hen niet had die gij verlicht.* Toen ging hij naar de mensen toe.

In de spiritualiteit is dat heel belangrijk. Het is fantastisch om te ervaren, die zelfrealisatie. Maar het is ook belangrijk je dan dienstbaar op te stellen. Dit is ook het Bodhisattva idee.

Dan krijg je bij Plato, je moet onze natuur voorstellen in een toestand als deze (niveau 3).

‘Bedenk nu eens waarin voor hen de bevrijding uit de boeien en de genezing van de onwetendheid zou bestaan, indien het hun, overeenkomstig hun natuur, als volgt zou vergaan. Als één van hen nu eens werd bevrijd van zijn boeien, en ertoe gedwongen werd plots op te staan en op te kijken naar het licht; als hij, bij alles wat hij aldus doet, pijn zou hebben, en als de schittering van het licht het hem onmogelijk zou maken die dingen te onderscheiden, waarvan hij daareven de schaduwen zag: wat zou hij zeggen, denkt ge, als iemand hem zei dat alles wat hij tot nog toe zag slechts beuzelarijen waren, maar dat hij nu, heel wat dichter bij de werkelijkheid staande en naar werkelijker dingen gekeerd, een juistere kijk heeft op de zaken? En, speciaal, als men hem één voor één de langstrekkende voorwerpen aanwees en hem telkens de vraag stelde: ‘Wat is dat?’ en hem dwong te antwoorden: meent ge niet dat hij in verlegenheid zou geraken en denken dat wat hij daareven zag, échter was dan wat men hem nu aanwijst?’ (**)

Het is zowel niet willen: het ego wil niet, het moet van de troon. Maar het is in overeenstemming met je ware natuur: dus het gebeurt.

Het resultaat is genezing van onwetendheid. Zo is het gewoon.

‘en als hij met geweld daarvandaan gesleept werd .. naar buiten .. zal hij uiteindelijk inzien dat de zon in zekere zin de oorzaak is van alles wat hij in gevangenschap kon zien.’

Wie buiten de grot geweest is, rapporteert buiten-gewone ervaringen.

  • … para-aspecten van niveau 2
  • … geen doel op zich … wel trigger (para-aspect kan numineuze kwaliteit hebben).

Als je dat proces je laat voltrekken aan jezelf, dan gebeurt het wel allemaal. Je kunt van allerlei paranormale ervaringen hebben. Maar het tweede niveau is nog niet buiten. Je moet je er niet op verkijken, maar ze kunnen wel je hele visie op het leven veranderen. Overweldigend.

Uittreden, contact met de doden, etc. Numineus, dus ze kunnen je op een spoor zetten. Maar ze moeten wel leiden tot een vervolg, boven die grot uit.

Wie buiten die grot is geweest… die komt terug, maar anders.

Hij is of:

  • Dood
  • Krankzinnig
  • Getransformeerd op positieve wijze (transcendentie / grensoverschrijdend)

Maar terug doordat hij boven is geweest doet hij niet meer mee. Hij lijkt volkomen kierewit. Als Kees dan gaat rukken aan de ketenen van zijn medemensen, hoe groter de kans is dat hij de gifbeker moet drinken zoals Socrates heeft moeten doen.

Probleem: die para-aspecten zijn strijdig met de Westerse rationeel empirische bewustzijnspositie.

Die wetenschap heeft wel veel gebracht, maar heeft ook nadelen. Kun je wel de beste kijk op de esoterie als je vanuit die bril kijkt? Gerding zegt: vermoedelijk niet. Maar ja, alternatief is lastig.

Charley Tart zei : we moeten toe naar ‘state of consciousness specific science’. Wat je vanuit andere bewustzijnspositie ervaringen hebt mee nemen naar je wetenschappelijke houding.

Pas op wat je zegt op niveau 3 (in de grot) en tegen wie.

Transformatie kan leiden tot transcendentie

Overschrijden van grenzen van:

  • Ruimte
  • Tijd
  • Lichamelijkheid
  • Geboorte
  • Dood
  • Ego

Bij het uit de grot komen moet het ego van de troon: nodig voor dat proces.

De effecten van Bijna Dood Ervaringen.

Film over BDE’s (Bijna Dood Ervaringen) op RTL4. De effecten van Bijna Dood Ervaringen.

Blind geboren vrouw die visuele indrukken had in haar BDE. Dus behoorlijk grensoverschrijdend. Want ze had nog nooit gezien. Normaal gesproken droomt ze ook niet in beelden. Op haar 20ste kreeg ze een auto ongeluk. Ze zag iets en raakte daarvan in de war omdat ze nog nooit iets gezien had. Maar ze herkende haar trouwring en haar, dus ze kreeg door dat ze iets zag.

Vervolgens kwam ze een plek was waar alle kennis was.

Toen moest ze terug, heel zwaar en pijnlijk.

Volgend fragment waarin een man, net als deze vrouw, een ervaring heeft …. Een keiharde zakenman kreeg een longontsteking. Hij ervoer een diepe onvoorwaardelijke liefde. Dat was heel mooi, heel accepterend. Daar liet hij zich door meevoeren. Hij voelde dat alles wat gebeurt een doel heeft. Dat zijn talenten niet gebruikt werden voor waar ze voor bedoeld waren. Hij moest ze anders gebruiken. Dat moment heeft mijn leven veranderd.

Terug komend voelde zijn hart alsof het brandde. Vol van liefde. Dat gevoel is nog steeds. Hij belde al zijn oude contacten om zijn excuses aan te bieden. Stilte aan de lijn. Hij is nu consulent die mensen helpt hun leven te veranderen.

Er zijn veel mensen die hun leven omgooien na zo’n ervaring. Dit soort dingen begrijp je alleen als je de mensen zelf hoort praten over hun ervaringen.

Wat op valt – ‘ik beschikte over alle kennis’ zei die vrouw.

Die man voelde zijn hartchakra helemaal open gaan. Dat verandert zijn leven dus totaal.

Het interessante nu zijn de volgende vragen:

  • Authoritative teaching: de ervaring zelf is zo belangrijk dat het een autoriteit wordt. Het leven kan er helemaal door verandering.
  • Wat is de ontologische status van zo’n ervaring? Verbeelding? Of juist een contact met een transcendente werkelijkheid.

Op het moment dat er controleerbare feiten uit zo’n ervaring komen, bewijst dat dat er iets bijzonders gebeurd is. Delen van die ervaringsweg kunnen niet afgedaan kunnen worden als fantasie. Dus is de rest WEL zo af doen niet eerlijk.

Het transformerende aspect is ook heel boeiend natuurlijk. Bruce Greyson noemt dus die voorbeelden van mensen die hun leven getransformeerd hebben. *** Interessant aspect: de mens als psycho-fysieke eenheid. Niet meer duidelijk wat nou lichaam is en wat geest. Kundalini is heel lichamelijk gebeuren.

Daar is ook de band met evolutie. Die energie, dat kundalini aspect dat ontwaakt, is een proces dat uit ons eigen systeem voortkomt. Zit in je systeem. Er zijn allerlei processen die zich vanzelf voltrekken. Mediums e.d.

  • Automatisch spreken
  • Automatisch schrijven
  • Automatisch zien
  • Automatisch vreemd ademen – pranayama, kapalabhati
  • Automatisch houding en als yoga aannemen – kriya’s

Die eerste paar hebben in onze cultuur een plek gevonden. Dante, Blavatsky, Nietsche: gevolgen voor onze cultuur. Deze dingen zitten in onze natuur. Je wilt eigenlijk niet in het begin, maar het voltrekt zich aan je… het is geen gewaagde veronderstelling.

Al deze dingen zijn geactiveerd door kundalini en kundalini activerend – dus weer beide kanten op. Maar de bron van spirituele wegen in de wijsheidstradities is mensen die ervaren hebben dat hun systeem daar om vroeg.

Een term als ‘zingeving’ – is niet iets wat je doet, maar dat wordt je gegeven. Dat gaat twee kanten op: je open stellen, het toelaten van dit soort processen.

Geactiveerde kundalini leidt tot buiten die grot raken, wordt ervaren als het ware evolutionaire proces. Zoals het bedoeld is voor de mens.

Dit heeft conclusies voor de ethiek van de toekomst (leerlingen van Jung): in psychologische zin autonome mens worden. Maar er is ook een duidelijke overeenkomst met de spirituele crisis. Je moet dan tenslotte je schaduw onder ogen zien. De mensen die dat voor elkaar hebben gekregen, zijn psychologisch autonoom. Ze projecteren hun rommel niet meer, dus die functioneren anders.

Door die transformatie raak je zondebok psychologie kwijt: dat is de ethiek van de toekomst.

Spirituele crisis: mensen die in een psychische crisis komen bv. Dat kan die kundalini energie zich aandienen, en dan vaak in een systeem dat daar niet op voorbereid is. Die processen kunnen mensen niet aan. Dan ga je hulp zoeken bij een psychiater die niet met je gaat praten, maar je alleen wil medicineren. Er is dus heel weinig over bekend.

In dat veld, is mijn mening, heeft de theosofie een taak. In het algemeen de esoterische kant van onze cultuur heeft kennis van dit soort processen. Bijvoorbeeld Arundale op de literatuurlijst. Ditrieux – kundalini crisis. Ook boek van Kason en Selby. Door heel ervaren therapeuten geschreven. Daar heb je echt wat aan.

We proberen vanuit Proklos ook in die richting ook activiteiten te ontwikkelen.

Schatting: ongeveer een kwart van de mensen in een inrichting zitten daar vanwege een spirituele crisis. Daar kun je gewoon doorheen komen met wat begeleiding.

Of je dat proces op een goede manier hebt doorleeft, kun je zien aan:

  • Vredig in het hier en nu
  • Eerlijkheid, nederigheid etc.
  • Dienstbaarheid, van binnenuit
  • Ontwikkelen van helderder intellect, psychologisch inzicht
  • Geïnspireerde creativiteit

William James ‘Ons normale wakende bewustzijn, het redelijke bewustzijn zoals wij het noemen, (is) slechts een bepaald type van bewustzijn, terwijl het aan alle kanten omringd is, (…) door potentiële geheel verschillende bewustzijnsvormen. Wij kunnen ons leven leiden zonder een vermoeden van hun bestaan; maar pas de vereiste prikkel toe, en in een oogwenk duiken ze op (…). Geen verklaring van het universum (…) kan volledig zijn, die deze andere bewustzijnsvormen buiten beschouwing laat …’

Niet voor niets zijn inwijdingsprocessen een soort stervensproces. Bij iemand die door zo’n crisis gaat moet je niet het proces laten onderdrukken met medicatie.

Het gaat hier om een proces van samenwerking van lichaam en geest: spiritualiteit is geen roze wolk. Het is pijnlijk, moeilijk, heel zwaar. Er gebeuren ook veel ongelukken. Het is dus niet een en al gelukzaligheid en halleluja. Op de juiste manier er mee om gaan kan problemen voorkomen.

Door yoga, vasten, cactussen eten e.d. ontwaakt bij veel mensen kundalini. En dan weet de yogadocent niet wat ze moet doen, laat staan de huisarts.

Zie literatuurlijst voor advies. Ook geeft het parapsychologisch instituut cursussen voor artsen e.d.

Voetnoten

* De eerste zinnen van Also Sprach Zarathustra van Nietzsche:

Als Zarathustra dreissig Jahr alt war, verliess er seine Heimat und den See seiner Heimat und ging in das Gebirge. Hier genoss er seines Geistes und seiner Einsamkeit und wurde dessen zehn Jahr nicht müde. Endlich aber verwandelte sich sein Herz, – und eines Morgens stand er mit der Morgenröthe auf, trat vor die Sonne hin und sprach zu ihr also:

“Du grosses Gestirn! Was wäre dein Glück, wenn du nicht Die hättest, welchen du leuchtest!

** Uit: De Staat, hoofdstuk 7, paragrafen 514a-521b. Vert. Xaveer De Win, bewerkt door Jef Ector, Rein Ferwerda, Ko Kleisen, Carlos Steel e.a. Overgenomen uit: De uitgelezen Plato, red. Jos Decorte, Tielt: Lannoo, Amsterdam: Boom, 2000.

*** Uit: Greyson, B. “Near-death experiences and the physio-kundalini syndrome”. Journal of Religion and Health, 32, 277-290. 1993

7 gedachten aan “Hans Gerding over parapsychologie, kundalini en spirituele groei”

  1. De bijna-dood ervaring is in ieder geval wat betreft benaming goed. Iedereen kan uitkijken naar een dergelijke ervaring bij het sterven (is gelijk aan de hemel uit de bijbel), of een tegengestelde ervaring van hel, daar vertellen mensen minder over.
    Het is de spiegel in onze eigen hersenen, ons eigen beleven, de spiegel van waar we ons normaliter in bevinden, hoe we ons voelen.
    Zo te merken hier, en ook wel aan mezelf, zijn we zo ver heen dat je dat niet meer kan voelen, de wanhoop, het ongeluk en de onzekerheid van binnen zijn groot maar dat vinden we blijkbaar zo volstrekt normaal dat dat niet als raar of ziek wordt beleefd.
    Er draait natuurlijk ook al een behoorlijke industrie op, het is ook tot (spirituele) kunst verheven je daarbovenuit te werken al kost het wat kruim. Wel een heel onechte oplossing die zorgt dat velen zich bij leven al in het nirwana of in iets hogers wanen of ´ver zijn´ of beter zijn (hoewel ze zelf donders goed weten dat het behoorlijk moeite kost die schijn op te houden).
    Dat dat allemaal gebouwd is op het drijfzand van een rot innerlijk en een ditto rotte samenleving wordt gewoon weggelaten.
    De natuur is het `niets´, daar bestaan dat soort emoties -fijn of niet fijn- helemaal niet, en vandaar dat je het tegendeel beleeft van je normale gevoel als je (bijna) dood gaat, waarna alles kan `oplossen´.
    Er zit ook een behoorlijke dosis 2000 jaar christendom in de ervaring verwerkt, gevoel van vergeving en dat soort termen.

    Al met al: aan het einde van iedere cultuur is er zo´n spirituele hausse, vallen er aan alle kanten `gaten´ als het ware, waar de werkelijke werkelijkheid doordringt.
    In iedere cultuur is men er ook op zo`n hyper-achtige manier mee omgegaan, alsof niet de mens de anomalie is die niets weet omdat-ie in zijn illusoire denken vertoeft, en nu, aan het einde van zijn Latijn, iets zoekt en evt. meemaakt van hoe het echt is.
    Maar alsof de mens iets bijzonders is dat-ie dat te weten komt.
    Sorry, maar het is het denken van de mens die hem tot vreemde maakt in een perfect universum, (en waar ook ons Zijn een plek in heeft), en het einde van dat denken luidt ook het einde van de mens in. Zijn wij niet de Homo Sapiens?
    Alle oude tradities waar in gezocht wordt lijden aan hetzelfde euvel als wij nu: de hoop dat het leven door zal gaan, de omhooggevallen sfeer, de spirituele leiders die er hun macht op baseren, het zelf groter willen worden door iets veel groters dan wijzelf tot eigendom te maken.

    Jammer. Op zich is het allemaal interessant. Maar de staat van onze wereld nu bv. hoort helemaal bij het complete verhaal. Wij hebben de wereld gemaakt zoals die is, en nu eruit vluchten alsof de mens iets hogers is? Is dat eeuh… logisch?

  2. Eckhart Tolle heeft ook interessante dingen gezegd over de relatie tussen leven en sterven, hij zegt oa. er is geen leven en dood, er is wel geboorte en dood, maar ” leven” staat op zich, en heeft aldus geen tegenhanger.
    Ik maak me zelf vaak erg veel zorgen over dood en doodgaan en de toestand na de dood. Het tast voortdurend mijn vertrouwen in het leven aan en ik weet niet goed hoe daar mee om te gaan. Het lijkt erop dat het vinden van een passende verklaring of een antwoord op mijn vragen niet voldoende is om een oplossing voor dit probleem te vinden. Het leven heeft me dusdanig aangetast en gekwetst dat er alleen nog maar vernietiging in mijn wereld aanwezig is, hoewel dat voor anderen niet altijd zo lijkt. Ik ben zelf in het verleden ook bijna dood geweest, maar ik heb geen BDE. Het nadenken over de dood zou het doel moeten dienen om er een emotioneel completer mens van te worden, anders is het volstrekt zinloos om bij stil te staan.
    hart. groetjes aan iedereen. (rafie)

  3. Hoi Rafie,
    Hoe ik het ook wend of keer, ik kan niet anders zien dan dat je door nadenken een afstandje schept tot jezelf, met het doel controle over je binnen/ of buitenwereld te krijgen.
    Dat wordt normaal gevonden, en vreemd genoeg denkt nu iedereen dat we zo ook echt onszelf en de wereld kunnen maken. Dat is uniek aan de mens.
    Ondertussen is het gewoon te eng om echt jezelf te zijn want wie weet wat er dan allemaal uitkomt? Of er juist helemaal niet in blijkt te zitten?
    Maar eigenlijk zou het toch zo moeten zijn, dat je gewoon leeft zoals jij bent en het denken daaraan ondergeschikt is.
    Denken is eigenlijk linken leggen, verbanden maken, en die emoties verhinderen dat dat zuiver gaat. Er zit allerlei willen en moeten en geconditioneerde vooronderstellingen in…
    Het denken heeft nu enorm de overhand om de boel onder controle te houden, zo is de mens geevolueerd, en zo zien we al helemaal nauwelijks meer hoe het echt is. We willen toch ook niets zien dat ons niet bevalt!

    Ik bedoel maar, je hebt toch wel gezien dat geboorte en dood echt bestaat neem ik aan. Ook dat het leven dan doorgaat, dus hoe diepzinnig kan zo´n Eckart Tolle nou zijn? Het leven is constant in ontwikkeling en verandering, het een leidt weer tot het volgende, en wij mensen zijn daarin toch maar een fractie van een seconde in het miljoenen jaren leven van het heelal van? Wij hebben dan onze kleine rol gespeeld in het levend houden van het grote geheel, zoals de dinosaurussen vòòr ons om maar wat te noemen.
    Maar goed. Voordat ik het weer dolkomisch ga vinden hoe wij onszelf belazeren en nu tot enorme hoogtes van zelfverheerlijking zijn gegroeid…
    Dat leidt natuurlijk ook weer tot depressies. What goes op, must come down. In deze wereld waarin de mens zich verbeeldt zoveel te (moeten) zijn, en zelfs de toestand na zijn dood denkt te kunnen regelen, kan het ook niet anders of dat leidt tot depressies en burnouts.

  4. Ja, mijn probleem is dat de dood mij niet onverschillig laat. Dat komt niet zozeer omdat ik het niet accepteer, maar juist omdat ik het niet kan begrijpen. Het is voor mij een mysterie wat de dood is, en het gaat nog niet eens zozeer om, hoe het zich tot mijzelf, of mijn ego verhoudt. Aan de ene kant heb ik de neiging om de dood te beschouwen als iets wat niet werkelijk bestaat, of onrealistisch is zolang je leeft. Aan de andere kant zie ik het als iets dat mij opeet om zichzelf in stand te houden en waaraan ik niet kan ontsnappen. Daarom brengt het nadenken over de dood mij in verlegenheid en ga ik nooit naar begrafenissen toe.

    1. Hoi Rafie,

      Dat je moeite hebt met de dood is normaal. Maar het ontwijken van de dood door zelfs niet naar begrafenissen te gaan, lijkt me niet de meest handige manier om met die angst om te gaan.

      De dood hoort bij het leven – je kunt het beter onder ogen zien.

  5. Rafie, voor wie is het nou geen mysterie of een bedreiging?
    Is alle filosofie… al ons denken niet bijna het gevolg van deze angst voor of onbekendheid met de dood?
    Het is helaas wel een taboe-onderwerp, vandaar dat jij het misschien `een probleem´ vind dat het je bezig houdt. Het lijkt mij nogal wiedes.
    Maar het is niet zo´n gezellig onderwerp en met de huidige stand van de medische wetenschap en de theosofie hebben we het ook bijna…bijna… onder controle oftewel… slim weggewerkt.

  6. Geboorte, leven en dood zijn verschijnselen die ‘komen en gaan’, maar niet reëel zijn. Er is niet zoiets als de ‘dood’. De dood is als een vorm van slapen, geboorte een vorm van ontwaken met daar tussenin het leven. Het ‘leven’ kun je als een dag invulling beschouwen.
    De dood is slechts een overgang of transitie, zoals een rups van vorm verandert in een vlinder. De dood bestaat alleen voor degene die denkt dat het leven eindig is. Er is geen reden tot ongerustheid wat betreft de dood. Geboorte en dood zijn eenmaal dingen die je overkomen, zoals het leven je overkomt. Jij hebt immers geen moeite hoeven te doen om geboren te worden? Het is het universum dat in jou geboren wordt. Zo zal het ook met het sterven gaan. Dit zal jou (gelukkig) ook overkomen. Je zult zien dat dit ook van zelf gaat…
    Geniet intussen van de tussen liggende tijd en laat alles over aan Krishna, die zegt; Ik ben de draad van de Schepping.

Reacties zijn gesloten.