Zwarte tegenover witte magie – over motivatie

Blavatsky had wel wat met het idee ‘zwarte magie’ en het onderwerp staat al maanden op mijn lijst van mogelijke onderwerpen voor dit weblog. Maar het is een moeilijk onderwerp. Ik probeer het altijd te vermijden om mensen te labellen, zeker als het om zulke zwart-witte labels gaat (letterlijk). Dus laat ik beginnen de vooroordelen over dit onderwerp weg te halen. Dit stukje gaat niet over huidskleur of de duivel. Het gaat over idealen.

Het ideaal van witte magie is het dienen van de hele mensheid. Wat partijdig is voor een groep of een mens, is geen witte magie.

De ultieme zwarte magie is egoïstisch: het gaat over het IK. Blavatsky vond echter dat alle partijdige vormen van magie ook zwarte magie waren. Dus als gebeden wordt voor de overwinning van de Verenigde Staten in Afghanistan, is dat zwarte magie. Met andere woorden: alles wat gedaan wordt ten koste van een ander is onzuiver. Alles wat gedaan wordt met het belang van alle partijen in het achterhoofd, is wel zuiver. Ik denk dat dit is wat de Dalai Lama bedoelde toen hij zei:

Op de lange termijn is er geen verschil tussen het eigenbelang van een mens en een onprettige plicht. Jammer genoeg zijn er mensen die doorgaan met handelingen die henzelf net zo hard pijn zullen doen als anderen. De Dalai Lama sprak met rustig mededogen over deze onwetende, maar slimme slechteriken. Het zou heel fout zijn, impliceerde hij, om hen te veroordelen or buiten de horizon van onze sympathie te plaatsen, aangezien ze zichzelf meer pijn doen dan anderen, al kunnen ze dat niet zien. Sommige mensen kunnen deze waarheid zien, maar door egoïsme niet toepassen. Er zijn ook mensen die hun eigenbelang helemaal verkeerd inschatten. Konden ze maar weten, waren ze maar niet zo kortzichtig door hun foute ideeën en wanhoop, dan zouden ze helderder zien dat wat in hun eigen belang was niet zo anders was dan het belang van anderen. In alle conflicten zouden de strijders zich moeten realiseren dat hun uiteindelijke belangen het zelfde zijn, maar dit is heel moeilijk. Daarom zijn het altijd de mensen die buiten een conflict kunnen staan, in de wereld van vandaag, die door hun bewustzijn van de gezamenlijke belangen van beide kanten een actieve kracht voor het goede kunnen zijn. Ze kunnen de zich herhalende en altijd groeiende kracht van het kwaad beperken, veroorzaakt door dwaasheid, egoïsme en vooral kortzichtigheid.

Ik vind het mooi hoe de Dalai Lama benadrukt dat egoïsme uiteindelijk in niemands belang is en ons er tegelijkertijd aan herinnert dat mensen die dit niet weten medelijden verdienen. Hij heeft dit idee daarna nog vele malen herhaald: dat het uiteindelijk heel egoïstisch is om een goed mens te zijn, want karma beloont goedheid.

Heel specifiek: in oorlogstijd is het in ieders belang om voor vrede te vechten, maar de meeste mensen kunnen dat tijdens het proces niet zien. Dit onhandige psychologische feit heeft mensen in Ierland zo lang aan het vechten gehouden en houdt oorlog nu in  Israël/Palestina en Pakistan/Afghanistan/India in stand.

Theosofen hebben soms te term ‘zwarte magie’ gebruikt om mensen te veroordelen met wie ze het niet eens waren. Dit is niet erg aardig. In plaats daarvan zou het wijzer zijn om, in het volle bewustzijn van het kwaad dat mensen doen, sympathie te houden – net zoals de Dalai Lama aan raadt. In psychologische termen: veroordeel de handeling, niet de mens.

Ik wil hier aan toevoegen dat bij elke macht verantwoordelijkheid hoort. Voor gewone mensen is het heel normaal om partijdig te zijn, maar voor een president is het een probleem als hij de ene groep bevoordeelt boven de andere. Op de zelfde manier hoort bij spirituele macht ook verantwoordelijkheid. De Paus is aanspreekbaar op zijn volkomen onwetendheid over wat er speelt in de wereld. Adverteerders zijn verantwoordelijk voor het verspreiden van ongezonde boodschappen: bijvoorbeeld mensen aan het roken zetten terwijl het al jaren duidelijk is hoe ongezond dat is.

Vanuit theosofisch perspectief is elke misbruik van macht, zwarte magie. Misbruik van occulte macht hoort hier bij. Maar is de grens tussen gebruik en misbruik? Er is een grijs gebied. Sommigen gaan zelfs zo ver te zeggen dat elke ingrijpen in karma misbruik is.

Dit betekent dat genezen al dicht bij de grijze lijn zit. Marion Zimmer Bradley toonde deze klassieke occulte benadering erg goed in haar roman ‘De Val van Atlantis’. Het is niet voor niets dat veel mensen de farmaceutische industrie wantrouwen: die hebben een belang dat soms de beste geneeskunde in de weg staat. Maar dit belang geld voor iedereen die geld vraagt voor ‘spiritueel’ werk, wat de reden is dat geld zo’n beladen onderwerp is in deze kringen.

Dus het komt neer op motivatie en eigen belang. Maar wie van ons kan het zich veroorloven helemaal geen aandacht aan eigenbelang te geven?

13 gedachten aan “Zwarte tegenover witte magie – over motivatie”

  1. Iemand die zich zelf helemaal kent, weet waarvoor die hier is en gevuld is met zijn eigen energieveld heeft geen behoefte meer aan zich vullen met andermans dingen, energie en kan zelfstanig staan waardoor men ook niet meer iets hoeft te doen voor een ander die je dan in leven houdt in ruil daarvoor. Dat was vaak het geval bij zwarte magie – diegene die het kon misbruikte het om een koning bijvoorbeeld van dienst te zijn en werd in ruil daarvoor onderhouden. Als manipulatie en tovernaarrij eraan tepas komen, als een andere ziel moedwillig kwaad wordt aangedaan dan is het zwarte magie. De geneesmiddelenindustrie doet niet aan zwarte magie dat zijn gewoon egoistische zakkenvullers. Spirituele genezers durven vaak geen geld te vragen omdat ze dan in het materialistische aardse belanden….

  2. Ja, zo kun je zwarte magie ook interpreteren – dat is zelfs gebruikelijker.

    Jammer dat je van de vragen die ik op roep gelijk naar je eigen antwoorden gaat.

  3. ik ben in de psychiatrie voor het eerst in aanraking gekomen met magie, in een psychiatrisch ziekenhuis staat alles bol van de magie, echt bijna alles lijkt erom te draaien, later toen ik er weer uit kwam ben ik het blijven gebruiken, en heb in het begin helaas ook wel eens tegen mensen gebruikt uit pure frustratie, de laatste jaren kan ik de magie redelijk goed met rust laten, ik ben het helemaal met blavatsky eens, magie is oordelen en dat mag niet, maar wat aan de conclusie ontbreekt is dat de natuur altijd over alles een oordeel velt, de bliksem slaat ook wel eens in een boom en of je dat nou goed of slecht noemt, het bestaat, je kan daar toch helemaal nix aan veranderen, als er een god is dan gebruikt hij zelf ook magie, het doet me denken aan een uitspraak van marcus aurelius die ik op een andere site zag staan, “het ding in het leven is niet aan de kant van de meerderheid te staan maar te ontsnappen om zichzelf te vinden in ranks of the insane” ik denk dat dat een uitgangspunt voor magie mag zijn, evenals de waardering voor de chinese deugd van bescheidenheid.

  4. Interessant. Als dat in elke psychiatrische instelling zo is, mogen psychiaters er wel wat mee doen, zou je zeggen…

    Elke magie is, in Blavatsky’s termen, een gebruik van natuurwetten. Goede magie is gebruik ten goede, zwarte magie egoïstisch.

    De natuur is, lijkt me, neutraal. Als de bliksem in slaat, is dat niet een moreel oordeel, maar een feit. De dood hoort bij het leven. De mens is het enige schepsel dat bewust genoeg is om de natuurwetten te misbruiken – dus om de term zwarte magie ook voor de natuur te gebruiken werkt niet echt, vind ik.

  5. tsja, ik heb best wel twijfels erbij dat de mens als enige bewust de natuur misbruikt, volgens mij doen hyena’s en kraaien dat namelijk ook, en hongerige geesten ook, niet dat ik daar iets op tegen heb maar het is een kwestie van je plaats in het geheel innemen, hoe meer je voor jezelf opeist hoe minder er voor een ander overblijft. Misschien over een paar miljoen jaar is de mens er niet meer en zijn er weer heel andere wezens die die wetten gebruiken, magie is toch ook natuur. Waarom zou je de bliksem niet als misbruik van natuurenergie aan merken maar een menselijke chemische reactie in de hersenen die een bepaalde kracht met consequenties opwekt wel? We zijn van nature geneigd om alles wat groter is dan ons als iets buiten ons te zien, maar ik heb er geen moeite mee. Als een bekende door de bliksem getroffen zou worden dan denk ik dat je lange tijd best wel kwaad op God zou kunnen zijn, of ga je dan het ophangen aan iemands zwarte magie? Als dat dan later weer voorbij is dan ga je misschien een heel ander aspect van de zaak zien en kom je tot het besef dat het zo niet verder kon of dat er iets goeds uit is ontstaan.

  6. Hyena’s en kraaien handelen naar hun natuur. De mens heeft een keus. Een mens kan kiezen hoe zij haar brood verdient, een kraai en een hyena hebben ieder maar een beperkt arsenaal aan mogelijkheden om te overleven.

    Dat aspect van keus maakt dat ik de mens beschouw als een wezen dat goed of slecht kan zijn. Een kraai is gewoon een kraai – intelligent beest misschien, maar daar houdt het mee op.

  7. Graag wil ik mijn visie delen over dit onderwerp.

    de ultieme Magie is mijns inziens ‘God’. Het staat boven goed en kwaad is rechtvaardigheid Zelve. Wij mensen, zijn geneigd, met ons ‘gezonde verstand’ waar we mee zijn begiftigd, te oordelen. Want wat is goed, wat is kwaad? Wie speelt er voor rechter, is dat niet het (beperkte) denkvermogen van de mens ? Op het menselijk niveau hebben we oordeel nodig om orde te handhaven in de maatschappij en in de wereld om chaos te vermijden. we dienen ons aan wetten en regels te houden , en doen we dat niet , dan staan er sancties op. In het groot is het net zo, mijns inziens. Maar… hebben wij totale visie van het Grotere, dat wat ik God noem? Kunnen wij in Zijn Naam oordelen? Ik denk van niet. Ik ben van mening dat alles gaat zoals bedoeld door God, in Zijn Plan geschiedt alles zoals het zich voordoet. Inclusief wat wij wandaden noemen, inclusief dat wat wij als slecht bestempelen. Wij hebben maar beperkt zicht op het Geheel. En daar denken wij dan een oordeel op te kunnen baseren. Maar ook dat past weer binnen het geheel, dus ik zie het hele goed vs kwaad probleem niet.

    Tuurlijk, onderscheid is een steen op het pad naar waarheid van Zelf kennis.. Wie goed doet, goed ontmoet, doe een ander niet aan wat u zelve niet wilt dat u geschiedt enz. want zo is de wet van karma.. we leren gauw genoeg van onze egoistische (‘zwarte’) handelingen. Vooral de pijn van dat egoisme af scheidt en af snijdt. Geen blijvend geluk kan zijn, en zelfs (zelf)destructief is. Die ervaring en die les zie ik niet anders dan een fase op het pad. Maar of het nou goed of slecht is om te leren door ervaring? Ook al is die ‘zwart’.. ??? Uiteindelijk is het Een.

    Is het hele leven niet magisch? Is het niet zo dat er een supra intelligente kracht in en door ons werkt, die we met ons beperkt denkvermogen niet kunnen bevatten, die alles maakt tot wat het is, van moment tot moment? In mijn beleving is het een groot wonder dat ik besta. Elke dag weer. Ik noem dat wonder God uit gebrek aan een passendere benaming. GO(e)D.

    We doen wat we doen en we leren ervan. Of het ‘goede ‘ dingen of slechte dingen zijn, de ervaring telt. En waar staan wij dan, met onze oordelen, over goed en kwaad ? Kunnen wij werkelijk zuiver oordelen? Kunnen wij werkelijk bevatten wat die Supra intelligentie wel of niet behoort te doen (via ons mensenrijk) ? Wat voor de een goed is kan voor een ander kwaad zijn. De twee kanten van dezelfde medaille. Maar Wie is de wezenlijke Doener in het Geheel?
    Wie omvat alles, het goede en het kwade. Is dat niet dat, wat sommigen kennen als ‘God; , sommige anderen als het Zelf. God is Magie zelve. En ondertussen doe ik wat ik doe, zonder me te te bekommeren of het ‘goed’ of ‘kwaad’ is, maar wel volgens mijn hart, waardoor in mijn beleving de liefde uit het Hart van God stroomt. Niet mijn wil, maar Uw Wil geschiede..

    Dank voor het lezen, ik hoop dat je het leuk vond.

    Namaste

  8. Mooi, die beelden van de spiralen in de muziek.
    Een peuter die begint te tekenen maakt krabbels… heel bijzondere vormen zijn dat.
    Alle kinderen in die fase tekenen op een gegeven moment een spiraal, van buiten naar binnen, en zetten in het midden aangekomen, waar ze nergens meer heen kunnen, en dikke punt… IK!
    Later(of daarvoor, juist de clou vergeet ik altijd) maken ze de spiraal andersom, van het midden naar buiten waaierend.
    Ik vind dit een mooi beeld voor deze discussie, die prachtig in cirkelredeneringen gaat. Alles komt bij ik uit, of waaiert van ik weer naar buiten.
    Waarom zijn het altijd cirkelredeneringen? Omdat de mens zichzelf niet ziet! Natuurlijk IS er geen zwarte of witte magie in de werkelijke werkelijkheid. Goed of kwaad doen bestaat alleen in ons denken. We zitten in ons denken.
    Als een egoist jou kwaad doet en jij wordt daar boos over, ben jij eigenlijk weer een egoist. We willen overleven!
    Rafie legt dat goed uit, in zijn tegendeel dan: bij het leven hoort dood, in de natuur zie je goed dat dat gewoon zo is en dat alles strijdt om te overleven. Wij oordelen dood als slecht. Zoiets bestaat natuurlijk niet echt, het is een menselijke emotie. De natuur heeft verder geen emotie, dat is ons menselijke lot, onze pijn, ons lijden.

    Alleen de mens noemt overleven goed en doodgaan of lijden slecht.
    Je kunt als individu willen overleven (ego) of als mensheid, dat maakt daarin niets uit: dat is een collectief menselijk ego dan. Vechten voor onszelf maakt dat we onderling gaan strijden, vechten voor de mensheid maakt ieder individueel ego ook groter.
    Als iedereen recht op leven heeft, ontkennen we evengoed dat doodgaan erbij hoort.
    Dat is aan de medische wetenschap toch goed te zien: je mag als het ware niet gewoon doodgaan als je ziek bent. Alsof dat vanzelfsprekend is.
    Terwijl, natuurlijkerwijs gesproken, ziekte toch een correctie is die aangeeft dat er iets goed mis is. Maar welk individu, welke groep zegt nou: OK, ik offer me op als jij blijft leven? Niemand toch! Ook Priyatin niet! Het is makkelijk praten over geen goed en slecht zolang het jouw overleven en veiligheid niet treft.

    Dus heeft de mens, als enige soort de natuur ten eigen voordeel beheerst, denkend dat dat goed is, maar omdat dat niet echt kan, lopen de problemen tegelijkertijd op en ontlaadt zich dat periodiek in enorme epidemieën, oorlogen, hongersnoden.
    Daarom is de mens zo dom! Hij denkt dat het geweldig is wat/ie kan, maar ziet de andere kant er niet van.
    Alleen als de mens zijn nederige en tijdelijke plek in de natuur weer kan zien, uit de hysterie en de hoogmoed van deze tijd kan stappen waarin de mens helemaal centraal staat, kan je toch pas weer iets van de werkelijke werkelijkheid voelen. Ja Rafie, die Marcus Aurelius zegt daar wat moois.

    Bv. onze Westerse welvaart, zeg maar decadentie, is verkregen door het uitzuigen van de rest van de wereld… en dat is niet een verhaaltje uit de gouden eeuw, nee dat is nu ook zo.
    En toch kan het niet anders! Plak daar maar eens een label op van niet goed of slecht… in menselijke termen is dat slecht en egoistisch. Maar anders hadden wij niet overleeft, waren we niet zo rijk geweest en hadden we dus niet in onwetendheid abstract zitten discussieren over goed en slecht, zonder dat iemand zich beseft dat slecht ook echt slecht is voor ons, het gaat immers over doodgaan, over angst. Daar is geen keus in.
    Dan heb je natuurlijk die mensen die het slechte weten te overwinnen door zichzelf een leven zonder lichaam na de dood te denken. Wel een troostrijke oplossing, ware het niet dat het de mens ook weer van zichzelf vervreemdt, lichaam en geest zijn één tenslotte.
    Hoe dan ook, in deze tijd zál en moet het positief worden gekeerd, nietwaar? De harde waarheid is wel iets anders!

    Sorry voor zo´n lang stuk. Zoals ik al eerder schreef, het is misschien ook alleen om mijn eigen denken actief te houden en naar het volgende te gaan. En wie weet wie nog iets aan mijn afval heeft.
    Ik vond dit hierboven een leuke discussie waar veel in voorbijkomt.

  9. Mooi geschreven, Margje.

    Maar ik weet nog niet zo, of ik mijzelf niet op zou offeren hoor. Ik heb nog nooit in zo’n situatie gezeten of voor die keus gestaan. Persoonlijk vind ik het leven op aarde niet zaligmakend, eerder een poel van lijden, als ik de boel helder observeer. Wat niet wil zeggen dat ik suicidaal ben of depressief. Zie gelukkig ook het mooie . Bovendien houdt het Leven (‘God’) voor mij niet op bij de dood, dus als het mijn tijd is, dan geef ik mij daar in vrede aan over. Voor mij dan (vermoedelijk) ook geen uitstellen (middels dure operaties, medische wonderen etc) van het sterven of krampachtig vasthouden aan mijn lichaam/het leven. Ik spreek vanuit nu: een gezond lichaam en geen reeële angst om het leven te verliezen.

    Ik weet niet hoe ik er in sta , als ik daadwerkelijk in die situatie verkeer. Maar als het hoe dan ook, en op welke manier ook, mijn tijd is, is het mijn tijd. Ik zal dan geen ik meer zijn, maar lichaamloos opgaan in God.

    Of ik iemand anders mijn leven zou geven? Kan niet, en dus Nee, ieder heeft zijn eigen leven en zijn eigen ding te doen en te leren.

    Of ik een van mijn kinderen of een naaste, bijv. een nier af zou staan als zij hierdoor in leven (willen) blijven, met risico zelf te overlijden? Ja. Zonder twijfel.

    lol, je afval. je schrijft het mooi. ik ben je dankbaar voor je helder verwoorden.

  10. Zwarte magie,witte magie, en alles daartussen,Blavatsky is hier fundamentalistisch in (wit) en soms vraag ik mij af of het niet te ver gaat. Zo stelt ze dat een braaf persoon die trouwt en kinderen krijgt dit uiteinelijk doet vanuit een egoistische motivatie, en dan denk ik met zo een mening ben je wel heel heavy bezig om voor het geheel van de mensheid te werken maar schiet je ook het doel niet een beetje voorbij? Is liefde alleen de Grote Liefde? Dat lijkt mij niets voor de liefde…Zou dat een ideaal zijn als vrijwel de gehele wereldbevolking zich als een monnik gedroeg en wij al opstijgend massaal het mensenleven min of meer negeren om zo gezamelijk (uitstervend!!)deze aardkloot achter ons te laten, die God voor ons gemaakt heeft? Het goddelijk plan ? komt mij vermoeiend over, zo dom als het klinkt. De Dalai Lama is een toffe peer,(die zich met name voor ‘zijn groep Tibet’ inzet?) beetje een Jezus-man. En Jezus zei laat u linkerhand niet weten wat de rechter doet (of andersom). Dit laatste zinnetje moet een mens dus duidelijk maken dat het beinvloeden van je karma, alsof je je goede daden turft en het blaadje afgeeft bij de hemelpoort, niet jouw taak is en zelfs niet tot jouw kennis behoord. En dat laatse is mijn persoonlijke overtuiging: alleen al stilstaan bij goed OF slecht(niet veel keus) maakt de egoist in ons wakker. Je kan in je omgeving regelmatig horen: bad karma,good karma, om het minste of geringste lijken velen er vanuit te gaan dat ergens een metertje meeloopt dat + of – noteert. Maar hoe/waar/wanneer het karma zijn functie uitoefend is een zaak van hogere machten die hoogstwaarschijnlijk een compleet andere visie hebben als wij. Pas als de weegschaal stilstaat, u bent nu dood, zal de Meester er naar kijken en u mededelen ….?Stop met karma gejengel mensen want het is slijmen met de hoofdmeester. Blijf achter je eigen burootje zitten. Mazzel.

Reacties zijn gesloten.