Wat maakt ons mensen? over evolutie en religie

Even terug naar de basis

Omdat ik met behulp van Amit Goswami in de evolutietheorie gedoken ben, heb ik besloten nog eens te kijken wat dat ook weer precies was. Het Mei 2009 nummer van Scientific American gaat gedeeltelijk over evolutie, dus dat komt goed uit. Er staat bijvoorbeeld een stuk in over een conferentie van creationisten waar een wetenschapper naar toe ging. Die constateert, met slechts lichte ontsteltenis, dat de mensen daar niet denken dat mens en dier dezelfde voorouders hebben. Amit Goswami zit comfortabel aan de kant van de wetenschap op dit punt: hij denkt wel dat mensen een dierlijke voorouder hebben.

Als we kijken naar onze naaste verwanten – uit genetisch oogpunt – Chimpansees hebben 99% van hun DNA met ons gemeen. Dit betekent dat wie probeert aan te tonen dat we niet verwant zijn een gigantische taak te wachten staat. Trouwens, Blavatsky ging er vanuit dat we WEL verwant zijn, maar dat chimpansees en andere mensapen afstammen van de eerste mensen. Niet andersom. Aangezien ze een niet-fysieke mensheid voorstelt die VOOR de fysieke uitging is haar theorie nogal lastig te bewijzen.

Terug naar die genen. Wetenschappers zijn eens gaan kijken naar die ene procent genetisch materiaal die we niet met chimpansees gemeen hebben. Ze vonden het volgende:

  • De Har1 DNA sequentie is het zelfde voor kippen en chimpansees, maar heel anders voor mensen. Deze genen spelen een belangrijke rol in hoe ons brein zich ontwikkelt, in het bijzonder de cerebrale cortex die verantwoordelijk is voor abstract denken.
  • Een ander brein gerelateerde sequentie, ASPM, stuurt simpelweg het formaat van onze hersenen. Het menselijk brein is veel groter dan dat van andere dieren, in vergelijking met ons gewicht.
  • De FOXP2 DNA sequentie is ook nogal anders dan bij chimpansees en stuurt onze spraakorganen aan. Het zijn waarschijnlijk deze genen die onze spraak mogelijk maken en ze waren al aanwezig in Neanderthalers.
  • Har2 is een stuk DNA die de pols helpt creëren – daardoor kunnen we complexe gereedschappen maken (zodat ik dit tienvingerig kan typen).
  • AMY1 helpt ons om stijfsel te verteren. Vergeleken met andere primaten hebben we hier veel van. Dit hielp vroege mensen waarschijnlijk om een grote variatie van voedselsoorten te consumeren. Koken helpt ons ook om planten te verteren, maar de eerste mensen konden al veel verteren zonder die hulp. Vergelijkbaar hiermee is een recente gen adaptatie die het mensen uit Afrika en Europa mogelijk maakt melk te verteren. Dit gen, LCT, komt maar in een gedeelte van de menselijke populatie voor en helemaal niet in apen. Dit verklaart waarom mensen met Aziatische voorouders melk niet kunnen verteren; dit noemen we normaal gesproken een melk allergie. Maar het feit is dat het wel kunnen verteren van melk een vrij nieuw vermogen is dat mensen elders verworven hebben maar dat nog niet in de hele menselijke soort aanwezig is.

Al deze dingen zijn, natuurlijk, fysieke eigenschappen van menselijke wezens. Dat is tenslotte het enige waar de genetica iets over kan zeggen. Vanuit spiritueel perspectief is het misschien allemaal waar, maar niet erg bevredigend. Onze intuïtie zegt dat het niet onze polsen, spraak of zelfs onze grote hersenen zijn die ons mens maken. Maar vanuit biologisch perspectief zijn dat de enige dingen die gezegd kunnen worden.

10 gedachten aan “Wat maakt ons mensen? over evolutie en religie”

  1. interesant! ik had laatst gelezen dat een nieuwe wetenschappelijke therorie ervan uitgaat dat onze samenleving en sociale eigenschappen zich zo hebben ontwikkeld dankzij het feit dat de mens vroeger op vuur heeft leren koken, het is een theorie die gebaseerd is op studies van apen, door de verandering van het voedsel heeft de mens niet alleen fysieke veranderingen ondergaan, maar ook heeft de mensenmaatschappij zich dankzij het samen eten en delen van voedsel zich sociaal ontwikkeld tot hoe die nu eruit ziet, ik kijk reikhalzend uit naar alle veranderingen die ons nog te wachten staan als mensheid….. mocht het zo zijn dat reincarnatie of leven na de dood echt bestaat, dan hoop ik er in de toekomst weer graag bij te zijn nadat ik oud ben geweest en ben vertrokken. lol. Eigenlijk zijn ook veel uitvindingen te danken aan het langdurig bestuderen van, en meditatie over de elementen.

  2. Ja – interessant he? Het vuur is zeker heel belangrijk geweest, ik denk dat weinig mensen daar aan twijfelen. Uiteindelijk denk ik dat er een aantal punten van belang zijn, waarvan vuur er een is. Spraak is er een, die flexibele pols een andere. Maar de genetica laat blijkbaar zien dat het vuur niet eerst kwam – dat gedoe met het verteren van stijfsel…

  3. Het aparte van nadenken over het ontstaan van het leven is naar mijn mening dat je door erover na te denken het leven zelf toch nooit volledig kan omvatten, je kan alleen van het denkproces erover deel uitmaken, dat alleen op zich al is een bewijs voor het feit dat deel uitmaken van het levende een reis door bewustzijn impliceert dat uitgaat van een bepaalde positie in het bestaan, het veranderd namelijk altijd weer, dat geeft te denken, want wie zegt dat dingen die wij als dood of levenloos aanmerken geen bewustzijn hebben? Het feit dat wij als mensen kunnen nadenken met de bedoeling daar iets mee te bereiken wordt pas mogelijk zodra wij ons met ons ego hebben geidentificeerd, zonder dat zouden we het bestaan alleen ondergaan, zonder weerstand en belangeloos. En het is maar de vraag of wij als levenden daarmee beter af zijn dan al het andere.

  4. ohw jammer, want ik vind je leuk hahaha, sorry voor mijn reactie, ik schaamde me al een beetje gisteren hey!

Reacties zijn gesloten.